Geçmiş zamanların birinde bir prenses varmış. Annesini çok severmiş. Annesiyle beraber yaşayan prenses annesine çok bağlıymış. Annesi ile olan mutluluğu herkes tarafından bilinirmiş. Annesini çok seven prenses annesiyle vakit geçirmekten de büyük keyif alırmış. Kendisini büyüten annesine ayrı bir sevgi duyan prenses annesinin her işine yardım edermiş. Prenses ve annesi arasındaki güçlü bağ hep devam etmiş. Mutlu bir şekilde hayatlarını sürdüren bu ikili, örnek bir anne kız ilişkisi yaşamışlar. Annesini mutlu etmek için çoğu zaman sürpriz yapan prenses, annesini duygulandırıyormuş. Annesi prensese sürekli olarak güzel sözler söylüyormuş. Bu güçlü ilişki uzun bir süre devam etmiş.
Bir gün prensesin annesi hastalanmış. Durumu kötüye gidince hemen doktora götürmüşler. Doktor annenin durumunun ciddi olduğunu söylemiş. Tedavisi için uzun bir süre gerektiğini belirtmiş. Prenses bu duruma çok üzülmüş. Çok sevdiği annesini bu halde görmek onu çok mutsuz ediyormuş. Annesinin tedavisine hemen başlanmış. Doktor verilen ilaçların düzenli olarak içilmesi gerektiğini söylemiş. Prenses annesinin tüm ilaçlarını saatinde annesine vermiş. Fakat annenin durumu kötüleşmiş. Tekrar doktora gitmişler. Doktor artık yapılacak tek şeyin moral olduğunu söylemiş. Annenin morali ne kadar iyi olursa hastalığı yenme ihtimali de o kadar yüksek olurmuş.
Prenses annesini ağaçların içinde çok huzurlu bir dağ evine götürmüş. Burada kuşlar ve birbirinden güzel hayvanlar varmış. Her yer ağaç ve yeşillik içindeymiş. Annesine burada çok iyi bakmış. Annesi yavaş yavaş düzelmeye başlamış. Annesi iyice iyileştikten sonra prensese iyi ki benim kızım olmuşsun demiş. Prenses ise annesine, ben hiçbir şey yapmadım, sen beni büyüttün ve bu yaşıma kadar bana çok güzel baktın, sen benim annemsin senin için zaten bunları yapmak benim görevim, seni çok seviyorum, demiş.