Bir zamanlar bir köyde yaşayan bilge bir adam varmış. Bu köye yolu düşen herkes mutlaka bilge adama uğrarmış. Çoğu kimse de bu köye yolu düşmemesine rağmen özellikle bilge adamı görmek için bu köye gelip gidermiş. Bilge adamın bilgilerinden faydalanmak isteyen herkes, bu yolda ekstra bir çaba sarf eder, ekstra bir zaman harcarmış.
Bilge adam, kapısına kadar gelen hiç kimseyi geri çevirmezmiş. Kapısına kadar gelenleri en güzel şekilde ağırlar, onları en iyi şekilde misafir edermiş. Günü geldiğinde de yine en güzel şekilde onları uğurlarmış. Bugüne kadar bu kapıdan kötü bir şekilde ayrılan tek bir kişi dahi olmamış.
Bilge adama uğrayan ve onun sahip olduğu bilgi ve tecrübelerden faydalanmak isteyen herkes, bu yönde istediğini alırmış. Bilge adam, kendisine uğrayan herkese güzel ahlaklı olmayı büyük bir fazilet olarak anlatırmış ve her zaman bunun önemine vurgu yaparmış. Güzel ahlaklı olmak her türlü iyiliğin başlangıcı ve her türlü kötülüğün de sonu imiş.
Birbirinden farklı belki onlarca, belki yüzlerce, belki de binlerce kişi bu kapıyı çalmış ve hepsi de aynı cevabı almış. Ama asıl ilginç olan mesele, farklı sorular sormalarına rağmen aynı cevabı alan bu kişilerden tek bir kişi dahi bunun aksini iddia etmemiş. Güzel ahlaklı olmak cevabı hepsine yeterli gelmiş.
Bilge adam, bu yöndeki başarısını kapısına gelen herkese kendisinden örnek vererek bunu bizzat onlara yaşatmış. Gelen herkese güzel ahlakı neticesinde iyi davranmış ve bunun meyvelerini de yıllarca toplamış. Kendisine kötü muamele yapılsa dahi, bilge adam güzel ahlakı neticesinde onlara iyilikle karşılık vermiş. Bu yönde bir karşılık alan herkes, olması gerekenin bu olduğunu anlamış ve güzel ahlak neticesinde ortaya çıkan iyiliğe kendisini teslim etmiş.