Genç bir delikanlı olan Ali bir gün sahibi olduğu marketin önünde küçük bir kız çocuğu görmüş. Bu kız çocuğu manav reyonundaki meyvelere bakıyor ve iç geçiriyormuş. Ali hemen küçük kız çocuğunun yanına gitmiş. “Tatlı kız neden yalnızsın, senin ailen yok mu?” demiş. Küçük kız: “Annem ve babam yok bir ablam var o da çok hasta evde yatıyor.” diye cevap vermiş. Bu duruma çok üzülen Ali: “Bekle sen burada!” diyerek hemen en güzel meyve, sebze ve daha birçok yiyecekle dolu bir paket hazırlamış.
Küçük kızın yanına gelen Ali: “Hadi bana evinizi göster bakalım.” demiş. Ali’nin elindeki yiyecekleri gören küçük kız çok mutlu olmuş ve onu evlerine götürmüş. Ali eve girince gördüklerine inanamamış. Güzeller güzeli bir genç kız solgun, hasta bir şekilde yatıyormuş. Kapı açılınca gözlerini açmış ve son derece halsiz bir şekilde kardeşine seslenmiş: “Tatlım nerelerdeydin, merak ettim seni.”
Ali: “Merak etmeyin benim yanımdaydı. Ben ilerideki marketin sahibiyim size biraz yiyecek getirdim.” demiş. Genç kız itiraz etmek istemişse de buna hali yokmuş gözleri kapanmış ve kendinden geçmiş. Küçük kız: “Ablam bana bakmak için bir çamaşırhanede çalışıyordu. Orada zatürre oldu, patronu işten attı. Tedavi ettirecek paramız da yok.” demiş.
Bu duruma çok üzülen Ali hemen doktor çağırmış, doktorun verdiği ilaçları almış. Hasta kıza çorba ve güzel yemekler yapmış. Genç kız iyileştikçe yanaklarına kan gelmiş ve daha da güzelleşmiş. Ali onun iyileşmesi için bakarken bir yandan da aşık olduğunu hissediyormuş. Duyguları da karşılıklıymış. Genç kız kendisinden hiçbir karşılık beklemeden bakan, yardım eden bu iyi kalpli gence aşık olmuş. Genç kızın iyileşmesinin ardından çok güzel bir düğün yaparak evlenmiş ve sonsuza kadar mutlu yaşamışlar.